- qurşaq
- kuşak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qurşaq — is. 1. Beli sıx tutmaq üçün ona sarılan uzun və dar parça; belbağı. Qurşaq da, bilirsən ki, on arşın gərək olsun. . M. Ə. S.. Məhəmmədhəsən əlini eşşəkçinin qurşağına salıb çəkə çəkə aparırdı. C. M.. Hacı Salman çubuğunu qurşağına sancdı, konka… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qursaq — is. 1. Gövşəyən heyvanların və quşların birinci mədəsi. // Ümumiyyətlə, mədə. Qursağı boş – ac. 2. İçinə sucuq və s. doldurmaq üçün nazik, quru bağırsaq. // Dəf, baraban və s. üzünə çəkilən nazik dəri. ◊ Qursağı daralmaq – 1) yeməməkdən arıqlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurşaqlanmaq — 1. qayıd. Belinə qurşaq bağlamaq. 2. məch. Qurşaq bağlanmaq, qurşaq geydirilmək, qurşaq keçirilmək, qurşaq vurulmaq, çənbərlənmək. 3. məc. dan. Bir işə hazırlanmaq, bir işə başlanmaq, . . . qəsdində olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurşaqlı — sif. 1. Belində qurşaq olan, belinə qurşaq bağlamış. Qurşaqlı qoca. 2. Qurşaq vurulmuş, qurşaq keçirilmiş; çənbərli. Qurşaqlı çəllək. – Bir yandan da gurultu ilə dükanların dəmir qurşaqlı qapıları bağlanırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurşaqlamaq — f. 1. Qurşaqla bağlamaq, qurşaq geydirmək, qurşaq keçirmək, qurşaq vurmaq, çənbərləmək. 2. Birinin qurşağından yapışmaq (güləşmə üsulu) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çənbər — is. <fars.> 1. Çəllək və s. nin dövrəsinə keçirilən dəmir və s. materialdan qurşaq. Çəlləyin çənbəri. Dəmir çənbər. 2. Dəf və bu kimi şeylərin dairəsi; sağanaq. Dəfin çənbəri. 3. Keçmişdə: suya və ya neftə yaxşı batmaqdan ötrü dolun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küştü — is. <fars.> 1. köhn. Güləşmə, qurşaq yapışma. Qara pəhləvan gəlib ərəb pəhləvana əl verdi. Onda ara açıldı, küştü başlandı. «Koroğlu». Meydan sulandı, süpürüldü, küştü başlandı. (Nağıl). Küştü tutmaq – güləşmək, qurşaq yapışmaq. . . Meydana … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmər — 1. is. <fars.> 1. Bax qayış 1 ci mənada. Kəməri qırılmaq. Təzə kəmər almaq. Belinə kəmər bağlamaq. // Paltar, palto və s. də belə sarınan uzun ensiz parça; belbağı. Paltonun kəməri. Paltarın kəmərini açmaq. Kəmər yeri – kəmər bağlanan yer;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurşaqlanmış — f. sif. Qurşaq çəkilmiş, qurşaq keçirilmiş, çənbərlənmiş. Qurşaqlanmış çəllək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küşd — I (Quba) bel. – Kəməri küşdivə keçir II küşdiyə girməg: (Şamaxı) güləşmək, qurşaq tutmaq. – Həmidnən Həsən küşdiyə girdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
netağ — (Quba) qurşaq. – Quca kişilər həmişə belinə netağ bağlallar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti